Er zijn van die momenten waarop iets wat je al kent, ineens dieper binnenkomt. Zo’n moment beleef je bij het zien van de nieuwe behangcollectie Magnifique, een samenwerking tussen Eijffinger en het Mauritshuis in Den Haag, speciaal gemaakt ter ere van het 150-jarig jubileum. Deze collectie is niet zomaar een eerbetoon, maar een ontmoeting tussen heden en verleden, tussen penseel en patroon.
Kunst heeft altijd iets intiems gehad. Wie ooit door de zalen van het Mauritshuis heeft gelopen, weet hoe een schilderij van Vermeer of Van Ruisdael aanvoelt: als een warm bad, waarin je wordt ondergedompeld in kleur, licht en emotie. En precies dat gevoel wilden we dichterbij brengen. Letterlijk zelfs. Want nu kun je die kunst niet alleen bewonderen, maar er ook ín leven.
Van penseelstreek tot patroon
Voor het eerst in onze geschiedenis hebben we toegang gekregen tot enkele van de meest gekoesterde meesterwerken uit het Mauritshuis. We hebben ze van dichtbij mogen bestuderen – de penseelstreken, het licht, de nuances – en ze vertaald naar hedendaagse ontwerpen. Zo ontstond Magnifique, een collectie waarin klassieke schoonheid en modern design elkaar moeiteloos vinden.
De schilderijen onthulden kleuren die tijdloos blijken te zijn: diepe blauwtinten, zachte wolkenwitten, aardse groenen en warme goudaccenten. Door figuratieve kunst subtiel te abstraheren, hebben we patronen gecreëerd die niet kopiëren, maar interpreteren. Magnifique brengt de grandeur van de 17e eeuw naar het interieur van nu, zonder iets van haar ziel te verliezen.
Eglon van der Neer – Interieur met handenwassende vrouw (1675)
Sommige kunstwerken fluisteren in plaats van spreken. Eglon van der Neers intieme scènes tonen momenten waarin het alledaagse en het verlangen elkaar raken. Dat gevoel vormt de kern van het ontwerp Seduce.
Het patroon volgt de zachte plooien van een jurk, de elegantie van beweging, de rust van ingetogen schoonheid. Het is het beeld van een stilte die iets wil zeggen, maar dat niet doet. Stoffen lijken te ademen, licht glijdt eroverheen. In een ruimte met Seduce voel je verfijning, niet door overdaad, maar door subtiliteit.
Carel Fabritius – Het puttertje (1654)
Klein, maar onvergetelijk. Fabritius’ Het puttertje is een meesterwerk in miniatuur, en tegelijk groots in zeggingskracht. De subtiele gouden vleugelslag, de abstracte toets – het doet je beseffen hoe verfijnd eenvoud kan zijn.
Die abstractie vormde het uitgangspunt voor het ontwerp Painterly. De kleuren zijn rijk, gelaagd en intens. Ze bewegen in ritme, alsof het licht zelf door het patroon wandelt. Painterly ademt dezelfde tederheid als het schilderij: bescheiden in vorm, groots in gevoel.
Jacob van Ruisdael – Gezicht op Haarlem met bleekvelden (1670–1675)
De luchten van Van Ruisdael hebben iets eeuwigs. Wolken die schuiven, licht dat danst, schaduwen die verdwijnen. Zijn schilderijen tonen niet alleen een landschap, maar ook het verstrijken van tijd.
Dat gevoel hebben we gevangen in Cumulus, een ontwerp dat de beweging van lucht vertaalt naar de muur. Zachte overgangen van licht en donker geven je ruimte een gevoel van diepte. Het is alsof je even stil mag staan bij de schoonheid van het moment – net voordat het voorbijgaat.
Johannes Vermeer – Meisje met de parel (1665)
Iedere penseelstreek van Vermeer ademt aandacht. Het Meisje met de parel lijkt te kijken, maar ook te zwijgen. De helderheid van haar blik, de kracht van kleur – het is een harmonie die de eeuwen heeft overleefd.
In Painterly, geïnspireerd op dit werk, keren die tinten terug: diepblauw, zachtgeel en een vleugje licht dat lijkt te bewegen. De compositie is opnieuw opgebouwd, niet om te imiteren, maar om het gevoel te behouden. Zo krijgt jouw interieur iets van Vermeers balans tussen eenvoud en emotie.
Simon Luttichuys – Stilleven met Chinese dekselpot, hazelnoten en sinaasappel (ca. 1650–1660)
Er is iets hypnotiserends aan de manier waarop Luttichuys licht laat glanzen op porselein. Zijn Stilleven is ingetogen, maar elk detail draagt betekenis.
Dat ingetogen karakter leeft voort in ons ontwerp, dat de transparantie en verfijning van het originele stilleven vertaalt naar een eigentijds patroon. Het oogt zacht, maar is rijk aan textuur. De glans van het porselein en de sereniteit van de compositie worden samengebracht in een ontwerp dat rust brengt, zonder ooit saai te worden.
Jan Davidsz de Heem – Vaas met bloemen (1670)
De Heem schilderde bloemen die bijna trilden van leven. Zijn boeketten waren niet alleen een lofzang op de natuur, maar ook een herinnering aan vergankelijkheid.
Het ontwerp Painterly, geïnspireerd door deze kleurenpracht, bruist van energie. Roze en oranje tinten spelen met pastel en aarde, terwijl een heldere structuur alles bijeenhoudt. De compositie is in balans, levendig maar niet druk, alsof elk bloemblaadje zijn eigen adem heeft.
Gerard David – Boslandschap (ca. 1510–1515)
Soms vertelt stilte het meest. In Davids altaarstuk lijkt de natuur zelf te spreken, door het geruis van bomen en het licht dat neerdaalt tussen takken.
Het ontwerp Whisper eert die verstilling. Het is kalm, contemplatief, een patroon dat ruimte laat voor adem en rust. Whisper is geen decor, maar een gevoel: de aanwezigheid van natuur, zonder dat je haar hoeft te benoemen.
Hans Holbein de Jonge (atelier van) – Portret van Jane Seymour (1540)
De verfijnde rijkdom van Jane Seymours geborduurde japon vormt de basis voor een ontwerp dat structuur en geschiedenis ademt.
In Regal, geïnspireerd door haar vorstelijke stof, herhalen geometrische vormen zich als rituelen. Elke lijn is zorgvuldig, elke herhaling doordacht. Het patroon is een ode aan elegantie: krachtig in eenvoud, glanzend zonder te pronken.
Jan Davidsz de Heem – Vaas met bloemen (1670)
Nogmaals keert De Heem terug, ditmaal met een ontwerp dat de vergankelijkheid van schoonheid tastbaar maakt. Flourish is een ode aan het leven zelf – een bloei die nooit vergaat.
De kleuren barsten van energie, maar blijven in balans. Waar bloemen verwelken, blijft dit patroon leven. Flourish geeft iedere dag het gevoel van een nieuw begin, vol kleur en beweging.
Cornelis Vroom – Rivierlandschap gezien door bomen (1638)
Vrooms landschappen nodigen uit om te dwalen. Zijn rivier kronkelt door het licht, zijn horizon vervaagt in zachtheid.
Dat poëtische gevoel leeft voort in het ontwerp Vista. Het neemt je mee langs tinten die zich als mist verspreiden, van zachtblauw tot grijsgroen. Vista roept een gevoel van beweging op – alsof de ruimte zich opent en je blik steeds verder reikt.
Waar verleden en heden samenleven
Met Magnifique wilden we iets doen wat zelden gebeurt: de ziel van klassieke kunst verbinden met de leefruimte van nu. Elk ontwerp draagt de hand van een meester, maar ook die van onze ontwerpers, die met respect en verbeeldingskracht een brug sloegen tussen eeuwen.
Kunst is nooit af. Ze leeft door in elke vorm waarin ze opnieuw wordt verteld. En in deze collectie vertelt ze haar verhaal niet meer alleen aan de muur van een museum, maar ook aan de muren van jouw huis.
